„Drogie dzieci! Także dzisiaj wzywam was, żebyście wprowadzały w życie i żyły moimi orędziami, jakie wam daję. Zdecydujcie się na świętość, dzieciaczki i myślcie o Raju. Tylko w ten sposób będziecie miały w swym sercu pokój, którego nikt nie będzie mógł zniszczyć. Pokój jest darem, jaki Bóg wam daje na modlitwie. Dzieciaczki, szukajcie i pracujcie ze wszystkich swych sił, żeby pokój zwyciężał w waszych sercach i na świecie. Dziękuję wam, że odpowiedziałyście na moje wezwanie.” (Orędzie z 25.05.2006)
POKÓJ JEST DAREM, JAKI BÓG WAM DAJE
W wielu orędziach Najświętsza Maryja Panna zwraca naszą uwagę na ważność słów, jakie nam przekazała przez lata objawień. Powiedziała: „Drogie dzieci! Nie zdajecie sobie sprawy z każdego orędzia, jakie wam daję” (15.11.1984). „Wzywam was, żebyście żyły moimi orędziami i przyjmowały je!” (21.3.1985) „Przeżywajcie w pokorze wszystkie orędzia, jakie wam daję” (20.9.1985) „Odnówcie orędzia, jakie wam daję” (26.9.1985) „Jeśli żyjecie orędziami, żyjecie nasieniem świętości” (10.10.1985). „Drogie dzieci! Moja zachęta, żebyście żyły orędziami, jakie wam daję, jest na każdy dzień, szczególnie, dzieciaczki, dlatego, że chcę przyciągnąć was bliżej do Serca Jezusa.” (25.10.1988). „Dlatego, dzieciaczki, każdego dnia czytajcie orędzia, jakie wam dałam i przemieniajcie je w życie.” (25.12.1989). „Żyjcie moimi orędziami i wcielajcie w życie każde słowo, jakie wam daję.” (25.6.2002).
Orędzia Matki Bożej to niemniej niż Ewangelia wypowiadana prostszymi słowami i matczynym sercem. Te słowa mogą być zrozumiane przez wszystkich. To pewne, że Maryja jest poważna; Ona nie zamierza igrać naszym życiem.
Świętość to to, co Maryja chce, żebyśmy osiągnęli i żyli tym w naszym życiu każdego dnia. Matka zawsze chce tego, co jest dla jej dzieci najlepsze. W swym orędziu 25.5.1987 mówi: „Chcę, żeby każdy z was był szczęśliwy tu na ziemi i żeby był ze mną w Niebie.” Z pewnością nie przyszła, żeby nam coś zabrać lub odebrać radości naszego życia. Wie dobrze, że tu na ziemi możemy być naprawdę szczęśliwi tylko z Bogiem. Jest wypełniona miłosierdziem, ponieważ jest wypełniona Panem, którego daje nam i do którego nas prowadzi.
Św. Paweł mówi nam: „Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa” (Flp 3,20). W tym orędziu nasza Niebieska Matka Maryja chce ukierunkować nasze serca mówiąc nam, żebyśmy myśleli o raju. To dzisiaj wstępujemy do raju i nieba, tu na ziemi decydujemy, w którą stronę pójdziemy. To tutaj decydujemy, czy zaufamy Bogu i zdamy na Niego wszystkie nasze kłopoty, czy nasze ciężary będziemy nieśli sami.
Doświadczenie mówi nam, że jest wiele rzeczy, które pozbawiają człowieka pokoju. Jest wiele powodów do niepokoju. Zmartwienia, pośpiech, nieumiarkowanie, brak akceptacji siebie samego i sytuacje życiowego to tylko niektóre przyczyny niepokoju. Maryja dobrze zna łzy, niepokoje i pełne niepokoju zmartwienia. Dlatego przychodzi do nas z tym orędziem jak matka.
„Powierz Panu swoją drogę i zaufaj Mu: On sam będzie działał.” (Ps 37,5).
To jest droga do pokoju dana nam przez Jezusa. On nam mówi: „A o odzienie czemu się zbytnio troszczycie? Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną: nie pracują ani przędą. (…) Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie.” (Mt 6, 28. 32) Musimy z pewnością czynić wszystko, co w naszej mocy, a następnie napełnieni ufnością, wszystko oddać Bogu. Maryja mówiła o tym tak wiele razy i cała chrześcijańska tradycja mówi o sposobach uzyskania pokoju. Są to modlitwa i post. Nie służą do tego, żebyśmy pokazali przed innymi, że jesteśmy lepsi. Celem modlitwy i postu jest znalezienie miejsca, w którym człowiek może być z Bogiem sam. W tym miejscu znikają pełne niepokoju zmartwienia. Gdy w mym sercu osiągam pokój, Boga, to nie muszę martwić się, czy spełnię żądania innych. Ludzie ze swymi oczekiwaniami i osądami nie mają dostępu do tego miejsca, w którym Bóg w nas przebywa. Bóg jest prawdziwym wyzwoleniem z ludzkich zmartwień. Niech słowa orędzia Matki Bożej także dzisiaj prowadzą nas do doświadczenia pokoju i jedności z Bogiem.
O. Ljubo Kurtović
Medjugorje, 26.5.2006
Last Modified 06/07/2006