“Drogie dzieci! Dzisiaj cieszę się z waszym świętym patronem i wzywam was, żebyście były otwarte na wolę Bożą, żeby w was i przez was, wzrastała wiara w ludziach, których spotykacie w życiu codziennym. Dzieci, módlcie się, aż modlitwa stanie się dla was radością. Proście swych świętych patronów, żeby pomagali wam wzrastać w miłości do Boga. Dziękuję wam, że odpowiedziałyście na moje wezwanie.”
NASI ŚWIĘCI PATRONOWIE - POMOC NA NASZEJ DRODZE DO BOGA
Dzisiaj Matka Boża mówi nam, że jest z nami w czasie obchodów święta św. Jakuba, świętego patrona pielgrzymów i parafii w Medjugorju, którą wybrała, żeby dzięki swemu wstawiennictwu uzyskać od Boga tak wiele łask. To nie zbieg okoliczności, że św. Jakub został wybrany świętym patronem tej parafii, tak samo jak nie jest zbiegiem okoliczności – jak powiedziała Matka Boża w pewnym orędziu – to, że w r. 1933 parafianie zbudowali krzyż na wzgórzu ponad Medjugorjem, żeby zaznaczyć, że właśnie upływa 1900 lat od męki Jezusa. Nie wyobrażali sobie, że do tego krzyża będzie przychodziło w pielgrzymce tak wiele ludzi, że tak wiele łask zostanie wylanych właśnie na to miejsce. Bóg ma swoje wspaniałe plany, niedostępne dla nas, lecz Jego ręka jest pewna. Parafianie wybudowali ten krzyż z miłością, a Bóg zawsze daje więcej niż my możemy dać Mu w zamian.
W tym orędziu Maryja, nasza Matka, ponownie zapewnia nas o swojej obecności, ale nie tylko swojej, lecz także obecności św. Jakuba i całego Niebieskiego Dworu. Mówi o jedności pomiędzy Kościołem Pielgrzymującym, którym my jesteśmy, a Kościołem Chwalebnym, który reprezentują wszyscy ci, którzy nieustannie wielbią Boga. To jest to, o czym mówi Katechizm Kościoła Katolickiego: “Ponieważ mieszkańcy nieba, będąc głębiej zjednoczeni z Chrystusem, jeszcze mocniej utwierdzają cały Kościół w świętości... nieustannie wstawiają się za nas u Ojca, ofiarując Mu zasługi, które przez jedynego Pośrednika między Bogiem i ludźmi, Jezusa Chrystusa, zdobyli na ziemi... Ich przeto troska braterska wspomaga wydatnie słabość naszą" (KKK 956) “Kontemplują oni Boga, wychwalają Go i nieustannie opiekują się tymi, których pozostawili na ziemi... Wstawiennictwo jest ich najwyższą służbą zamysłowi Bożemu. Możemy i powinniśmy modlić się do nich, aby wstawiali się za nami i za całym światem." (KKK 2683) Św. Teresa od Dzieciątka Jezus mówi: "Swój czas w Niebie będę spędzała na czynieniu dobra na ziemi!"
To dzięki istnieniu świętych i świętych patronów, przyjaciół Boga, którzy kochają ludzi, nasze życie ma sens, a ta ziemia nie jest przeklęta. Ponieważ kochają ludzi, nieskończenie potrzebują Boga i w ten sposób stają się świętymi. Są mostem między Niebem a ziemią. Świętych prosimy o pomoc, o to, żeby przynieśli nam od Boga to, czego sami nie możemy uzyskać, żeby czuwali nad nami i prowadzili nas do Boga. Oni opiekują się nami, strzegą nas, uwalniają i uzdrawiają nas, wstawiają się za nami i zawsze są u naszego boku. Tylko oni znają sens życia i wiedzą, jak żyć. Święci i święci patronowie wzywają nas, żebyśmy wzajemnie byli dla siebie dobrzy, żebyśmy jednali się i przebaczali. Stajemy się święci z całego serca pragnąc zostać przyjaciółmi Boga, wchodząc w dialog z Bogiem przez modlitwę, żeby Bóg mógł wejść w nasze życie i je zmienić, jak Maryja uczy nas już od tak wielu lat.
Świętość jest programem naszego życia. Tylko święci byli normalnymi i zdrowymi ludźmi, ponieważ byli przyjaciółmi Boga, źródła życia.
Maryja znowu wzywa nas do modlitwy, abyśmy mogli osiągnąć radość, a dokładniej - Boga, źródło radości. Nasza Matka składa w nasze ręce ten potężny środek. Wszystkie Jej objawienia tu w Medjugorju, wszystkie Jej słowa i orędzia, są tylko środkami, które prowadzą do celu, którym jest Bóg. Objawienia Matki Bożej nie są celem, lecz środkiem i wezwaniem. Dlaczego by nie wziąć wszystkiego, co Bóg daje nam poprzez naszą Matkę? Posłuchajmy wołania Jej Serca, które nas kocha i w którym jest miejsce dla każdego człowieka.
Medjugorje, 26.7.2002
O. Ljubo Kurtović
Last Modified 03/11/2002