“Drogie dzieci! Także dzisiaj wzywam was do modlitwy, szczególnie dzisiaj, gdy szatan chce wojny i nienawiści. Wzywam was ponownie dzieci: módlcie się i pośćcie, żeby Bóg dał wam pokój. Świadczcie o pokoju każdemu sercu i bądźcie posłańcami pokoju w tym świecie bez pokoju. Jestem z wami i wstawiam się przed Bogiem za każdym z was. A wy nie bójcie się, ponieważ ten, kto się modli, nie boi się zła i nie ma w sercu nienawiści. Dziękuję wam, że odpowiedziałyście na moje wezwanie.”

Dziś cały świat przeżywa wielki kryzys: ekonomiczny, materialny, społeczny, a w szczególności polityczny. Matka Boża wie o tym i jak prawdziwa matka troszczy się o swoje dzieci. Chce naszego dobra i dlatego – w ostatnim orędziu – wzywa nas do modlitwy o pokój.

Modlitwa jest jednym z zasadniczych orędzi Matki Bożej; jest ono tak często powtarzane, ponieważ przez modlitwę człowiek decyduje się na Boga i stawia Boga w centrum swego życia. Matka Boża powtarza to tak często tylko z jednego powodu: jeszcze nie odpowiedzieliśmy w pełni na Jej wezwanie do nawrócenia, do pokoju i do modlitwy. Modlitwa przygotowuje człowieka, żeby otworzył się na Boga i pozwolił Duchowi Świętemu, żeby w nim działał. To jest pierwszym warunkiem budowania nowego nieba i nowej ziemi, w której zapanuje pokój.

Orędzie pokoju mocno rozbrzmiewa z Medjugorja, silniej niż z jakiegokolwiek innego miejsca na ziemi i głosem silniejszym niż inne głosy. Ten pokój jest nieporównywalnie bogatszy niż jakikolwiek inny pokój, ponieważ jego istotą jest sam Bóg. Dotyka korzeni ludzkiego serca i przenika całą osobę. Pokój, który nie zakiełkował w ludzkim sercu, nie może nigdzie zakiełkować. Tak samo: pokój, który nie ma swych korzeni w Bogu, nie może istnieć.

“Kto się modli, nie boi się zła i nie ma w sercu nienawiści” – mówi Matka Boża do nas wszystkich. Jej głos jest silniejszy niż siła silnych i słabość słabych. Mocą Jej głosu padło wiele murów Jerycha, które otaczały ten świat. Odpowiedzmy na Jej wezwanie miłości, żebyśmy mogli uczestniczyć w tworzeniu nowego nieba i nowej ziemi, gdzie miejsce honorowe będzie należało do Bożych synów i córek, do tych, którzy całkowicie należą do Boga i którzy całkowicie Mu się poświęcili.

O. Danko Perutina

Medjugorje, 26 września 2001